Artur

Znaczenie imienia Artur

Artur jest introwertykiem, który często zaniedbuje świat zewnętrzny i zamyka się w sobie. Charakteryzuje go duża indywidualność. Lubi chodzić własnymi drogami i kieruje się zasadami sobie tylko znanymi. Nie jest zbyt ambitny, pragnie spokojnego i wygodnego życia. Jest osobą oszczędną jednak nie skąpą. Cechuje się pewną nieśmiałością, niechęcią do angażowania się i do walki. Posiada wyostrzone poczucie porażki, która jest dla niego szokiem i zniechęca do dalszego działania.

STEFANIA-STEFCIA
Stefania —to imię pochodzenia greckiego. Stanowi żeński odpowiednik imienia Stefan. Utworzono je od słowa stephanos, które oznacza wieniec, koronę. W naszym kraju funkcjonuje od XIX wieku. Na chwilę obecną nosi je 90 tys. Polek.
Stefania ***-to kobieta szalenie aktywna, o cechach ekstrawerterycznych. Lubi być w centrum uwagi i walczy o to, aby ją zauważano, a w związku z tym potrzebuje stale publiczności. Jest delikatnie zaborcza, ma silną wolę. Obdarzona jest zadziwiającą pamięcią. Jak każda kobieta pragnie miłości, ale bywa trudną żoną.Jest najwspanialszą , kochającą matką i babcią 🙂
Imieniny 2 stycznia, 25 marca, 14 maja, 18 września
Główne cechy Wola – Towarzyskość – Dynamizm – Aktywność
KAZIMIERZ—Mężczyzna o imieniu Kazimierz jest uczuciowy, szlachetny, często wpada w melancholię. Do życia podchodzi sceptycznie, dlatego też bywa nieufny, nieszczery i obojętny na wszystko. Dobry kierownik, przywódca, ma zdolności organizacyjne. Kazimierz ma skłonności do alkoholu i hazardu, które ujawniają się szczególnie, gdy nachodzą go stany depresyjne. Poza tymi wadami jest jednak człowiekiem wartościowym, dobrym mężem i ojcem,oraz dziadkiem *** który kocha domowe ognisko.
Imieniny Kazimierza

4 marca
22 marca
12 czerwca
Kazimierz

pochodzenie: słowiańskie
znaczenie: od „kazać, nakazywać” i „mir” – autorytet, sława
osobowość: Ten, co niesie życie
główne cechy: wola, zmysłowość, zdrowie, uczuciowość

Historia imienia Kazimierz

Dwuczłonowe imię słowiańskie. Pierwszy człon to czasownik kazi—,,kazić, niszczyć, kazać”, a drugi to rzeczownik—mir—”pokój”, co można tłumaczyć jako „nakazujący pokój”.
Imię Kazimierz było najpierw imieniem dynastycznym, a stopniowo rozszerzyło się we wszystkich warstwach społecznych. Dziś jest to jedno z najpopularniejszych imion w Polsce. W dokumentach pojawia się w formach: Kazimiar (1176), Kazimier (1468), Kazimir (1122), Kaźmir (1282). Nosili je królowie i książęta z dynastii Piastów i Jagiellonów, np. Kazimierz Odnowiciel, Kazimierz Wielki, Kazimierz Jagiellończyk. Obok imienia męskiego, które ma formy pieszczotliwe Kazek, Kazik, Kaźko istnieje też imię żeńskie Kazimiera, zdrobniale Kazia. Od imienia Kazimierz pochodzi nazwisko Kaźmierczak oraz nazwy miejscowe: Kazimierz, Kazimierza Wielka itp.

ŚWIĘTY KAZIMIERZ
Jest naszym rodakiem, synem króla Kazimierza Jagiellończyka i jego żony Elżbiety Rakuskiej. Urodził się na zamku królewskim na Wawelu 3 października 1458 r. Do dziewiątego roku życia wychowywał się pod kuratelą matki, potem przeszedł pod opiekę naznaczonych przez króla nauczycieli i wychowawców, z których głównym był nasz znakomity historyk Jan Długosz. W naukach czynił duże postępy. Toteż ojciec, który go wyróżniał, rychło wciągnął go w sprawy państwowe i plany dynastyczne. W jesieni 1471 roku został wysłany z 12-tysieczną armią przeciw Maciejowi Korwinowi, by objąć koronę św. Stefana, do której powoływało go kilku panów węgierskich. Ale wyprawa nie była należycie przygotowana ani pod względem politycznym, ani wojskowym i skończyła się fiaskiem.
W listopadzie tego roku Kazimierz był już z powrotem w kraju. Uczestniczy odtąd w wielu przedsięwzięciach ojca, a więc jeździ z nim do Malborka na spotkanie z wielkim mistrzem, jest na sejmie w Piotrkowie, potem znów jako namiestnik królewski secundogenitus Regis Poloniae, rządzi w Koronie. Wszędzie jedna sobie ludzi, z którymi się styka, budzi miłość i przywiązanie. Bliższe stosunki utrzymuje z kilku panami – doradcami królewskimi.
Wiosną 1483 r. król wezwał go na Litwę. Tam od maja spełnia funkcje podkanclerzego. Zimę 1483/84 spędza w Grodnie. Wtedy to daje mu się we znaki nurtująca go od dłuższego czasu gruźlica. Na wieść o pogorszeniu się jego stanu ojciec przebywający w Lublinie zjeżdża czym prędzej na Litwę, ale nie może zaradzić chorobie.
Święty umiera 4 III 1484 na rękach biskupa krakowskiego, Jana Rzeszowskiego. Wieść o jego przedwczesnej śmierci wzbudza ogólny żal i smutek. Pochowany został w katedrze wileńskiej, która rychło stała się ośrodkiem jego kultu.
Źródło-http://imiona.sennik.biz/

MARIA—-Maria to konserwatysta. Spokojna, rozsądna, subtelna, sprawiedliwa i prostolinijna. Zawsze postępuje zgodnie z prawdą oraz tym, co mówi jej intuicja. Dobrze zna ludzką naturę i charaktery. Szybko podejmuje decyzje, które przeważnie są słuszne. Jest stała i nie zmienia swojego zdania. Jest odpowiedzialna za dom i rodzinę. Z chęcią posiada dzieci, a także je wychowuje. Mąż jest według niej głową rodziny i powinien zabezpieczać dom finansowo.
Historia imienia Maria

Jest to bardzo popularne imię kobiece. Popularność tę zawdzięcza temu, że nosiła je Matka Boża. Forma Maria pochodzi ze zgrecyzowanego hebrajskiego Miriam, Maryam. Etymologicznie imię to łączy się z akkadyjskim słowem mariam — napawa radością. W greckiej wersji Nowego Testamentu występuje forma Mariam.
Poza tym należy dodać, że etymologia imienia Maria nie jest pewna. Na temat jego pochodzenia wypracowano wiele hipotez. Jedni wyprowadzają to imię od mara (być tłustym, a w dalszym znaczeniu: być pięknym) i tłumaczą je przez „piękna”. Inni wywodzą je z egipskiego meri-jam i tłumaczą: „ukochana przez Jahwe”, „ukochana przez Boga” lub „miłująca Boga”. Według Hieronima to znaczy „pani”. Jeszcze inni wywodzą je od czasownika rawah, który znaczy „poić” i sądzą, że imię Maria znaczy: „napawająca radością”, „przyczyna naszej radości”.
Imię w dawnej Polsce było używane ze względu na fakt szczególnej czci, jaką otaczano osobę Matki Bożej. W źródłach z wieku XII (1167) pojawiają się zapisy: Maria, Marusza, Masza, Maszka, ale pochodzą one z Rusi Czerwonej, gdzie prawosławni używali tego imienia. W Polsce właściwej używano form pochodzących od tego imienia, takich jak np. Marianna, Maryna itp. Forma Maryna poświadczona jest w r. 1443, a używana jest do dziś w gwarze (np. na Podhalu). Jako ciekawostkę trzeba tu dodać, że formy Miriam jako pseudonimu literackiego używał znany młodopolski poeta i tłumacz Zenon Przesmycki (1861-1944). Dziś obok formy oficjalnej imienia Maria używa się form spieszczonych: Marysia, Marylka, Mania, Mańka, Maryśka, Mery, Marycha.
Święte i błogosławione, które nosiły to imię, są szczególnie liczne. Martyrologium rzymskie, którego wspomnienia w przeważającej części dotyczą świętych czasów starożytnych i wczesnego średniowiecza, wymienia trzynaście Marii, ale Bibliotheca – omawiająca, o ile to możliwe, wszystkie Marie czczone w jakimkolwiek czasie, mówi o blisko dziewięćdziesięciu. Wśród nich szczególne miejsce zajmuje Najświętsza Maria Panna, Matka Boża.
FELIKS—Mężczyzna o imieniu Feliks jest często niestały i niesłowny, bywa także przewrażliwiony i roztrzepany przez co ma kłopoty z koordynowaniem swoich poczynań. Jest on osobą uczuciową. Feliks ma problemy z ludźmi, głównie z rodziną i przyjaciółmi. Żona i dzieci również przysparzają mu wielu kłopotów. Feliks ceni sobie wygodę, lubi dobrą kuchnię i przywiązuje dużą uwagę do swojego ubioru. Bardzo lubi podróże.
osobowość: Ten, co panuje nad falami
główne cechy: towarzyskość, intuicja, zmysłowość, moralność
Historia imienia Feliks

Łac. Felix to jedno z najczęstszych rzymskich cognominów. Imię to nosili często wyzwoleńcy. Felix znaczy urodzajny, szczęśliwy. Było to imię męskie (nosiło je 3670 mężczyzn i ledwie 46 kobiet). Dla kobiet chętniej używano imienia Felicitas (uosobienie szczęścia, sama szczęśliwość) albo zdrobnienia Felicula.
W Polsce imię to spotykamy już w 1202 roku. Czasami utożsamiano je z imieniem Felicjan, które u Rzymian było pochodnym cognomen od Felix, a także tłumaczono to na język polski : brzmiało wtedy Szczęsny (tak już w 1486 roku). Wydaje się , że ta forma była używana potocznie, natomiast Felix występował w kontekstach łacińskich. Z późniejszej historii Polski najlepiej znamy imię Szczęsny, ponieważ nosił je jeden z przywódców konfederacji targowickiej, Szczęsny Potocki. Może dlatego w XIX wieku imię to prawie wyszło z użycia, natomiast upowszechniło se imię Feliks.
Świętych o tym imieniu jest niezliczona liczba, Bibliotheca Sanauium wylicza ich aż dziewięćdziesięciu.
źródło-http://imiona.sennik.biz/

---

 

---

---

Zofia

Zofia Kobieta nosząca imię Zofia twardo stąpa po ziemi i nosi cechy typowe dla rozsądnej gospodyni domowej.

Przejawia dużo zdrowego rozsądku i nie lubi bujać w obłokach, gdyż liczy się dla niej to, co jest tu i teraz. Jest pracowita i stale wymyśla sobie nowe zajęcia.
Nie znosi bezczynności

Wszystkie obowiązki zawodowe załatwia jak najszybciej, jej dom lśni czystością, a ona sama stale rozgląda się, co jeszcze może zrobić, bo nie cierpi bezczynności. Jest to tak sprzeczne z jej naturą, że jeśli z jakiegoś powodu zupełnie nie ma co robić, czuje się bardzo źle i można być pewnym, że dłuższy czas takiej stagnacji niechybnie wpędzi ją w przygnębienie. Rzadko jednak istnieje takie ryzyko, bo Zofia sama nie dopuszcza do takiej sytuacji.
Wszystkie sukcesy zawdzięcza ciężkiej pracy

Jest także bardzo uczciwa i wszystkie swoje cele chce osiągnąć ciężką, rzetelną pracą. Nawet jeśli wie, że jej droga na szczyt będzie długa i kręta, nie zamierza uciekać się do żadnych podstępów czy nieczystych zagrań. Mimo to zazwyczaj udaje jej się osiągnąć w życiu wiele i może mieć satysfakcję, że wszystko to zawdzięcza wyłącznie własnym wysiłkom, a nie na przykład cudzej protekcji, z której nie korzysta nawet jeśli ma do tego okazję.
Powszechnie szanowana

Ludzie z jej otoczenia doskonale wiedzą, co to jest za osoba i darzą ją za to wielkim szacunkiem. Nie zdarza się, by ktoś zazdrościł jej sukcesów i szczęśliwego życia, gdyż każdy wychodzi z założenia, że wszystko to najzupełniej jej się należy. Zofia jest też kobietą wrażliwą i subtelną.
Zawsze można liczyć na jej wsparcie

Chętnie pomaga innym, ale w taki sposób, by nikt nie musiał czuć się poniżony z powodu konieczności skorzystania z jej wsparcia. Dla niej jest to całkiem naturalne, że pomaga potrzebującym i umie okazywać to ludziom. Często większość swego wolnego czasu (którego nigdy nie ma za wiele) poświęca na działalność społeczną i umie zmotywować do tego swych znajomych i przyjaciół. Często daje dobry przykład otoczeniu i stara się zaszczepiać mu swoje szczytne idee, w czym zazwyczaj odnosi spore sukcesy.
Idealna żona i matka

Dopóki nie ma własnej rodziny, działalność na rzecz innych ludzi jest dla niej sposobem na korzystanie z wielkich pokładów swej opiekuńczości, kiedy zaś już ją założy, dopiero wtedy można poznać, jak wiele ma w sobie miłości i czułości. Jest doskonałą matką, która umie okazać swoim dzieciom swe uczucie, ale też nigdy w tym nie przesadza i można mieć pewność, że nie pozwoli, by pociechy weszły jej na głowę. Znakomicie również wywiązuje się z roli żony, gdyż we wszystkim umie zachować zdrowy umiar i jej małżonek nie może narzekać ani na brak zainteresowania z jej strony, ani też na zaborczość, co tak często bywa powodem rozpadu małżeństwa.

Zofia informacje
Imię Zofia

szczęśliwy kolor: czarny
pochodzenie: greckie
znaczenie: „mądrość”
planeta: wenus i saturn
roślina: cedr
szczęśliwy kamień: hematyt
znak zodiaku: strzelec
szczęśliwa liczba: 3
zwierzę: jaskółka

Zofia imieniny

30 kwietnia
15 maja
2 września
18 września
23 września
30 września
18 grudnia

 

Przysłowia z imieniem Zofia

„Święta Zofia ciepło rozwija”
„Zosia samosia”
„Święta Zofia kłosy rozwija”
„Każda Zosia dobra gosposia”

„Zachciało się Zosi jagódek”

Zygmunt
Trzeba z przykrością stwierdzić, że Zygmunt jest dość niestałym człowiekiem jeśli chodzi o przekonania i otoczenie może mu czasem zarzucać oportunizm i zmienianie poglądów tak, jak mu wygodnie, a także ma problem z wytrwaniem przy swoich postanowieniach. Nie umie dotrzymać danego słowa i trudno mieć o to do niego pretensje, lepiej po prostu nie wierzyć mu do końca i zawsze brać poprawkę na to, co obiecuje, a wówczas można z nim żyć poprawnie i bez zbędnych zgrzytów. Najważniejsze jest dla niego zaspokajanie najbardziej podstawowych potrzeb i żyje tylko po to, by używać rozmaitych przyjemności. Na tym najczęściej upływa mu wiele lat, zanim uświadomi sobie, że jego życie jest płytkie i pozbawione większego sensu, ale nawet jeśli posiada taką świadomość, zazwyczaj nie potrafi zrobić z tym nic konstruktywnego bądź jest już za późno na zmiany i w efekcie nie osiąga w życiu niczego konkretnego. Brak aspiracji skutkuje u niego tym, że żyje niejako z dnia na dzień, nie zaprzątając sobie głowy tym, co przyniesie mu los i nie dbając o swój rozwój duchowy ani intelektualny. Jest również wielkim materialistą, ale pieniądze się go nie trzymają, ponieważ od razu zużywa je na przyjemności i rozrywki, nie zawracając sobie głowy odkładaniem jakichś środków na przysłowiową czarną godzinę, więc zwykle boryka się z mniej lub bardziej poważnymi problemami finansowymi.

Skupiony na sobie egocentryk

Nie jest zwolennikiem pomagania innym ludziom, gdyż uważa, że każdy powinien pracować na własny rachunek i jemu też nie zależy, by ktoś ingerował w jego sprawy, nawet gdyby miało to być dla niego bardzo przydatne. Trzeba też jednak oddać mu sprawiedliwość, że nie posuwa się również do szkodzenia innym, choćby mógł na tym wiele zyskać. Nie lubi się przemęczać zwłaszcza jeśli chodzi o niektóre zadania, a potem narzeka na swą złą sytuację. Często również popełnia błędy przez to, że patrzy na daną sprawę z tylko z jednej strony, nie biorąc pod uwagę różnych jej aspektów, a potem nie wyciąga z popełnionego błędu nauczki i wielokrotnie popełnia tę samą pomyłkę, płacąc za to wysoką cenę. Lubi również komplikować sobie życie uczuciowe, niewłaściwie lokując swoje uczucia bądź też biernie oczekując, aż dana osoba sama wyjdzie z inicjatywą, jednocześnie trzymając ją na dystans swoją obojętnością, bo jest zbyt honorowy, by jej okazać swe zainteresowanie, a także boi się ewentualnego odrzucenia, które byłoby wielka raną na jego ambicji. Uchodzi przez to za człowieka chłodnego i niechętnego do nawiązywania bliższych relacji z płcią przeciwną i rzeczywiście czasem tak jest.

Sceptyczny wobec życia rodzinnego

Rodzina jest dla niego ważna, jednak nigdy nie jest jej głową i biernie podporządkowuje się woli swej żony. Jest mu tak zwyczajnie wygodnie, on zaś skupia się głównie na zapewnieniu bliskim bytu materialnego i lubi także uczestniczyć w wychowywaniu dzieci, choć zawsze ostateczne słowo należy do jego małżonki. Nie przeszkadza mu to, gdyż wierzy w jej nieomylność i darzy ją wielkim uczuciem, w imię którego jest w stanie zrezygnować ze swej męskiej dumy, ale też taka sytuacja bardzo mu odpowiada i to pod wieloma względami.

Zygmunt informacje
Imię Zygmunt

znak zodiaku: skorpion
planeta: mars
szczęśliwa liczba: 9
szczęśliwy kamień: opal
znaczenie: „pomocny w zwycięstwie”
pochodzenie: germańskie
szczęśliwy kolor: granatowy

Zygmunt imieniny

1 stycznia
2 maja
12 czerwca
17 września

Zygmunt zdrobnienia

Zygmuś, Munta, Zygulek, Zygula, Zyś, Zizi, Zygi, Zyga, Zygmuntek, Zyziek, Zygmuncik, Muntek, Zyguś, Zigi, Zygmuntuś, Zyzio, Muntuś, Muniek

Przysłowia z imieniem Zygmunt

„Na świętego Zygmunta wybieraj zboże z kąta”
„W Zygmunta dzwonią”
„Zygmunta dzwonią”
„Gdy dzwonią w Zygmunta na Boże Narodzenie, to słuchać aż do Wielkiejnocy”

http://imiona.artykul.com.pl/

Krzysztof

Imię Krzysztof ma greckie pochodzenie i znaczenie imienia tego to 'ten, który niesie Chrystusa’.

Liczbą jak przypisana jest dla imienia Krzysztof jest liczba 5, jest liczbą ludzi czynu, podróżników, poszukiwaczy przygód, ryzykantów i indywidualistów. Znakiem zodiaku jest Wodnik, a planetą Merkury.

Osoba nosząca imię Krzysztof jest indywidualistą w każdym calu. Krzysztof jest osobą, która w niczym nie słucha się innych, zawsze wszystko musi przetestować na własnej skórze. Stojąc w obliczu nieznanego musi je zbadać, nie potrafi sobie odpuścić, mimo niebezpieczeństw jakie mogą tam czyhać. Ponadto osoba nosząca imię Krzysztof musi być w ciągłym ruchu – nie lubi rutyny, spokoju i kompromisowego, szarego życia, bez żadnych przygód. Krzysztof jest osobą, która ciągle coś zmienia w życiu, wędruje z miejsca na miejsce, odkrywa i bada nowe rzeczy. Krzysztof ma bardzo szeroki umysł, który w pełni potrafi wykorzystać. Krzysztof ma swoje cele, ale nie trzyma ich się rygorystycznie, nie dąży do nich po trupach – kiedy coś nie wychodzi, rezygnuje i próbuje czegoś innego. Krzysztof to powsinoga, nawet we własnym domu bywa bardzo rzadko, dom traktuje jak hotel. W życiu ceni sobie chaos i nieporządek, życie z dnia na dzień oraz ponad wszystko improwizację, a nie żmudne przygotowania – jeśli się nie uda to trudno, będzie inna okazja – to życiowa dewiza osoby noszącej imię Krzysztof. Znaczenie imienia Krzysztof wskazuje również na popisową naturę Krzysztofa, tzn. że lubi być on w centrum uwagi, lubi pokazywać, czego to on nie potrafi i w czym to nie jest najlepszy. Sukces osiąga najczęściej dzięki jednorazowemu powodzeniu, aniżeli poprzez wysiłek czy systematyczną pracę – krótko mówiąc jego życie składa się z pasma sukcesów zdobywanych przypadkiem, przy dużej dozie szczęścia. Krzysztof mimo swych popisów budzi zaufanie ludzi i ma wiele przyjaciół. Ma również powodzenie wśród kobiet jednak traktuje je jak zabawki. Toteż jego związki kończą się bardzo szybko.

Zawodami, w których świetnie będzie czuła się osoba o imieniu Krzysztof są: aktor, podróżnik, wynalazca

Zdrobnienia: Krzysiu, Krzyś, Krzysiek, Krzycho

Znaczenie imienia Krzysztof

Krzysztofa pasjonuje głównie życie. Jest bardzo aktywny, pomysłowy, pewny siebie a jednocześnie zdolny do refleksji. Chętnie dzieli się z otoczeniem swoimi przemyśleniami oraz odczuciami. To bardzo miły, towarzyski i otwarty na świat człowiek. Lubi ryzyko oraz przygody, dlatego angażuje się w ciekawe działania. Niestety interesuje się zbyt wieloma rzeczami na raz i wszystko próbuje zrobić w jednym czasie. Nie ulega przy tym wpływom. Groźbami nie zmusi się go do działania, trzeba umiejętnie go zachęcić. Krzysztof pozostaje wierny w bliskich relacjach międzyludzkich. Należy jednak zachować przy nim szczerość, ponieważ bezbłędnie wyczuwa człowieka, a nie toleruje kłamstwa ani obłudy.

Kornel

Znaczenie imienia Kornel

Mężczyzna noszący imię Kornel ma w sobie wielką uczuciowość i jest bardzo romantycznie nastrojony. Raczej nie afiszuje się z tymi cechami, bo zdaje sobie sprawę z tego, iż nie są to typowe cechy mężczyzny i otoczenie mogłoby uznać go za człowieka zniewieściałego i pozbawionego zdecydowanego, męskiego charakteru. Jeśli jednak pozna i pokocha kobietę, do której będzie miał  stuprocentowe zaufanie i się przed nią otworzy, z pewnością da jej się poznać od tej strony i będzie ona zachwycona jego delikatnością i wrażliwością.

Lubiany w swoim środowisku

Jest człowiekiem bardzo przyjaźnie nastawionym do otoczenia i budzi sympatię we wszystkich osobach, z którymi ma choćby chwilową styczność. Bardzo chętnie udziela pomocy nawet nieznajomym i innych także próbuje przekonać do tego, by działali na rzecz potrzebujących ludzi czy zwierząt.

Idealny przyjaciel

Imieniny: 25 Lipca
————————————————————
Waldemar (imię męskie)
W innych językach

Valdemar (fr., niem.), Valdemaro (hiszp., wł.), Wälnö (fiń.).
Zdrobnienia

Valdi, Waldy, Waldek, Walduś, Waldzio.
Pochodzenie i znaczenie imienia

Imię pochodzenia germańskiego. Wywodzi się od słów: waltan (”panować”) oraz mari (”sławny”). Oznacza więc: „sławny poprzez swoje panowanie”, „sławny władca”.
Cechy charakteru

Opanowany oraz roztropny. Nie rzuca słów na wiatr, zanim coś powie — zawsze porządnie się zastanowi. Potrafi mądrze i odpowiedzialnie doradzić. Nie znosi tanich pochlebstw ani pochwał, na które nie zasłużył. Inteligentny i wygadany. Dzięki swemu refleksowi, poczuciu humoru i ciętemu językowi potrafi zabłysnąć w towarzystwie, gdzie wnosi ożywienie, dobry nastrój i pogodę ducha. Do życia ma bardzo praktyczny stosunek, wie czego chce i na ogół osiąga swoje wyznaczone cele. Doskonały organizator potrafiący być w dwóch miejscach naraz. Niezwykle samodzielny i niezależny. Nie lubi chodzić utartymi ścieżkami ani słuchać rad. Uparciuch, któremu trudno wytłumaczyć, że jest w błędzie, jeśli coś sobie wbije do głowy. Tych, których obdarzy zaufaniem i sympatią zawsze mogą na niego liczyć.

Waldemar obchodzi imieniny: 16.01 | 05.05 | 11.12

 

http://www.ksiegaimion.com/

---

---

ANNA-26.07

Z okazji imienin, życzę Ci dużo zdrowia w szczególności.
Niech uśmiech na twojej twarzy zawsze gości, a życie nie sprawia trudności.
Niech wiatr pieśń niesie Ci radosną, abyś zawsze czuła się jak wiosną.
Wśród pachnących kwiatów i śpiewających ptaków.
Aby motyle na dłoni Ci siadały i najskrytsze marzenia spełniały.
Aby ptaki po niebie latały i twojego szczęścia szukały.
Żeby z twoich oczu leciały tylko radosne łzy, tak jak wiosną pachnące bzy.
W trudnych chwilach niech gwiazdy nad Tobą czuwają i właściwą drogę wybrać pozwalają.
One nie pozwolą nigdy Ci zginąć i żadnego szczęścia ominąć.

---

Sabina
Sabina nie ma najłatwiejszego charakteru, chociaż może być brana za wzór staranności i sumienności. Rzeczywistość wokół siebie postrzega bardzo subiektywnie i tak też ocenia ludzi. Nie ulega wpływom ani sugestiom. Jednak gdy coś idzie nie po jej myśli, zwija się w kłębek i wystawia kolce. Niebezpiecznie namawiać ją do zmiany jakiejkolwiek decyzji. Posiada niezachwianą pewność siebie i rzadko ufa ludziom. Chętnie udowodni swoją wartość innym. Do tego kocha zaszczyty i jest zdecydowanie materialistką. Nie do końca można też zaufać jej uwodzicielskiemu spojrzeniu i sympatycznym uśmiechom. Sabina bywa zdradliwa i złośliwa, a wyrządzonej sobie krzywdy nigdy nie zapomina. Kocha szczerze.
Pochodzenie imienia Sabina

Sabina jest to imię pochodzenia łacińskiego, od nazwy plemion sabelskich, Sabinów (środkowa Italia).
Odmiany i zdrobnienia imienia Sabina

Saba, Sabcia, Sabinka, Sabka, Sabunia, Sabusia
Imieniny Sabiny

Sabina imieniny obchodzi 25 stycznia, 9 lutego, 22 czerwca, 20, 29 sierpnia, 27 września, 27 października, 5, 11, 20, 30 grudnia.

Najbardziej popularną datą obchodzenia imienin Sabiny jest 29 sierpnia.
Patron

Św. Sabina – męczennica, poniosła śmierć za wiarę w czasie prześladowań nakazanych przez cesarza Hadriana. Relikwie jej czaszki przechowywane są w katedrze w Poznaniu.
Św. Sabina z Avilli – męczennica, dokładna data jej męczeństwa i śmierci nie jest znana. Patronka gospodyń domowych.
Szczęśliwy kolor, liczba i kamień

Różowy, 1, labradoryt

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
MARIA- MARYŚKA 😉 – 50%
Jest bardzo obowiązkowa i zaangażowana w to, co robi. Współpraca z nią nie jest jednak ani łatwa, ani przyjemna. Dużo zależy od jej zmiennego humoru. Ma niełatwy charakter. To kobieta zdecydowana, pracowita, nieco chmurna, zazdrosna, ale posiadająca bogactwo czułości i miłości. Znana jest z wielkiego serca, zawsze otwartego dla potrzebujących pomocy.

Ma też skłonność do zamykania się w sobie i nie zawsze ujawnia swoje myśli i uczucia. Bywa nawet skryta. Ma wielką pewność siebie i dużą dozę zdecydowania. Te cechy w połączeniu ze zdolnością reakcji dają mieszankę wybuchową! Gdy się z czymś nie zgadza, bardzo ostro się przeciwstawia. Jest uparta, porażki sprawiają jej przykrość, ale nie powstrzymują. Pociągają ją zajęcia, w których trzeba dawać dużo z siebie, a najpiękniejszym z nich jest pozycja matki rodziny. Ma dobrą intuicję, ale nie ufa jej. Woli spokojnie podążać utartymi ścieżkami, niż rzucać się w przygody.

Stoi mocno nogami na ziemi. Nie stara się błyszczeć, a nawet wykazuje pewną nieufność wobec ludzi, którzy próbują za wszelką cenę przyciągnąć uwagę. Ma inteligencję analityczną, interesuje się raczej szczegółami, niż ogólnymi zarysami tematu. Sprawia wrażenie, że wszystko przychodzi jej z łatwością, gdy w istocie musi walczyć, by stanąć na wysokości zadania. Przestrzega bardzo surowych zasad. Posiada wrodzony zmysł moralny, który zawsze objawia się w przełomowych chwilach. Łatwo ją obrazić czy zranić. Jest zaborcza, ale bardziej z chęci ochraniania innych, niż posiadania ich.

Zdolna do głębokiej przyjaźni, ogranicza jednak liczbę przyjaciół i starannie ich dobiera. Czuje się swobodnie w towarzystwie, chociaż nie potrzebuje innych. Zmysłowość stanowi ważną część jej życia uczuciowego. Wszystkie przyjemności życia i wszystkie popędy wiążą się dla niej z miłością w najszczytniejszym znaczeniu tego słowa. Najważniejsza jest dla niej radość da http://magia.onet.pl/

---