Wojsko Polskie – ogólna nazwa polskich sił zbrojnych stanowiących: formacje zbrojne państwa polskiego, zorganizowanych wojsk Polaków na terytorium dawnego państwa polskiego, zorganizowanych wojsk Polaków niebędących częścią struktury państwa polskiego, działających poza terytorium Polski.

Nazwa „Wojsko Polskie” była używana od początku XIX wieku, a oficjalnie została wprowadzona w 1918 roku. Używana jest także obecnie jako synonim oficjalnej nazwy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej .
Wojsko Polskie i służący w nim żołnierze to gwarant polskiej suwerenności. Armia polska wielokrotnie broniło polskich granic przez obcymi najeźdźami. Wojsko Polskie to ogólnikowa nazwa polskich sił militarnych, które tworzą oddziały zbrojne Polski. Na przestrzeni dziejów funkcjonowały różnego rodzaju formacje wojskowe państwa polskiego.

Wojsko polskie – historia wojska polskiego to:

W okresie I Rzeczypospolitej:
Wojsko I Rzeczpospolitej, w tym: armia koronna, armia litewska, armia księstwa Warszawskiego, Wojsko Polskie Królestwa Kongresowego oraz oddziały Powstania Listopadowego Legiony Polskie.

W okresie II Rzeczpospolitej:
Armia Polska II RP, polskie siły na zachodzie ( uformowane oddziały stanowiące część sił zbrojnych RP, organizowane formacje wojskowe będące w składzie Sił Zbrojnych RP, powołane do życia jesienią 1939 roku. Podstawą prawną do ich stworzenia były międzysojusznicze umowy podpisane przez Francję i Wielką Brytanię), Armia Krajowa i inne formacje niepodległościowe, których żołnierze walczyli z niemieckim i sowieckim okupantem.
Ludowe Wojsko Polskie – potoczna nazwa dla części Wojska Polskiego powołanego do życia w latach 1943-44 w ZSRR, w szczególności 1 Armia polska i 2 armia polska oraz pochodzących z niego sił zbrojnych RP z lat 1944-52 oraz Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej z lat 1952-89.

W okresie III Rzeczpospolitej:
Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej, na które składają się: Wojska Lądowe, Marynarka Wojenna, Siły Powietrzne, a także siły specjalne, ktrych żołnierze prowadzą działania specjalnego przeznaczenia.
Zgodnie z konstytucją RP władza zwierzchnia nad Wojskiem Polskim należy do prezydenta RP, władzę wykonawczą, jako reprezentant rządu, posiada minister obrony narodowej. Do niedawna żołnierze jednostki GROM podlegali ministrowi spraw wewnętrznych, obecnie pod MON.
Wojsko Polskie –

Żołnierz polski
Ze spuszczoną głową powoli
idzie żołnierz z niemieckiej niewoli.

Dudnią drogi, ciągną obce wojska,
a nad nimi złota jesień polska.

Usiadł żołnierz pod brzozą u drogi,
opatruje obolałe nogi.

Jego pułk rozbili pod Rawą,
a on bił się, a on bił się krwawo,

szedł z bagnetem na czołgi żelazne,
ale przeszły, zdeptały na miazgę.

Pod Warszawą dał ostatni wystrzał,
potem szedł. Przez ruiny. Przez zgliszcza.

Jego dom podpalili Niemcy
A on nie ma broni, on się nie mści…

Hej! ty, brzozo, hej ty brzozo-płaczko,
smutno szumisz nad jego tułaczką,

opłakujesz i armię rozbitą
i złe losy, i Rzeczpospolitą…

Siedzi żołnierz ze spuszczoną głową,
zasłuchany w tę skargę brzozową,

bez broni, bez orła na czapce,
bezdomny na ziemi – matce.

Władysław Broniewski